Jest rok 1988. Michael Eidson, miłośnik rowerów, uczestniczy w wyścigu „Hotter'N Hell 100” (100 mil gorętszych niż w piekle). I tak to właśnie wygląda: 100-milowy wyścig szosowy w upalnym letnim żarze Wichita Falls w Teksasie. Woda jest czynnikiem krytycznym dla przetrwania w tej eskapadzie, a jest tam tylko kilka miejsc, gdzie można napełnić bidony. Eidson, z zawodu technik-medyk ratunkowy, decyduje się wypełnić torebkę kroplówkową wodą i wsunąć ją do białego getra. Tak - getra. Następnie montuje całe ustrojstwo na tyle swojej kolarskiej koszulki, przerzuca cieniutki wężyk przez ramię i zaczepia go o spinkę. Tak oto rodzi się „dystrybutor wody bez użycia rąk”. Dzięki niemu Eidson może jednocześnie pić i pedałować... podczas gdy pozostali kolarze męczą się i gimnastykują ze swoimi bidonami.